معرفـی وب سایت گرافیک
فضانوردان باستانی یک نظریه است که بر طبق آن در دورانهای گذشته موجودات فرازمینی هوشمند (فضانوردان باستانی یا موجودات فضایی) از زمین دیدن کرده اند و نتیجه این تماس در فرهنگ، فناوری و یا دین نقش داشته یا آنها را به وجود آورده است.یک نظریه این دیدگاه این است که خدایان بیشتر ادیان و نه همه ادیان در واقع موجودات فرازمینی هستند و فناوریهای پیشرفته آنها باعث شده مردمان بدوی برای آنها جایگاه الهی درنظر بگیرند. ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻓﺮﺍﺯﻣﯿﻨﯽ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺍﻃﻼﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ کﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ کﺮﻩ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﯾﺪﺍﺭ کﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﺣﻀﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﺍﺟﺪﺍﺩ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻤﺎﺱ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ، ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﻭ ﯾﺎ ﺩﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﯾﺎ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻥ، ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﻫﻮﻣﻮﺳﺎﭘﯿﻨﺲ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺗﯽ کﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﻮﻣﻮﺍﺭکﺘﻮﺱ ﺍﯾﺠﺎﺩ کﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ، ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﻭﺍﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﺮﺭﻧﮕﯽ ﺩﺭ ﺍﻗﺼﯽ ﻧﻘﺎﻁ کﺮﻩ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﯾﻪ ﮔﺬﺍﺭ ﺗﻤﺪﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﯾﺎ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﺁﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ . ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺁﻣﺮﯾکﺎ ﺳﻤﯿﻨﺎﺭﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﭼﻨﺪﯾﻦ کﺘﺎﺏ ﺟﺪﯾﺪ ﺩﺭ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﭼﺎﭖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺭﺳﻤﯽ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻊ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻓﺸﺎﺭﯼ ﻣﯽ کﻨﻨﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺑﻬﺎﯼ ﮔﺰﺍﻓﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮﺳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾک ﺍﺻﻞ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺭﺳﻤﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ، ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﯼ ﺑﺸﺮﯼ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺕ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ کﺘﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺦ، ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﯽ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻭ … ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺯ ﻧﻮﯾﺴﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻌﻤﺎﻫﺎﯼ ﺣﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﻣﻌﻤﺎﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ. ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﻭ ﺭﻋﺐ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻣﻤکﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﯾﯽ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺳﻮﺯ ﺷﻮﺩ . ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ کﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﻠﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ کﻨﺪ ﻭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ. [۱][۲
ارابه خدایان 'Chariots of the Gods' | |
---|---|
جلد کتاب ارابه خدایان
|
|
نویسنده | اریش فون دنیکن |
برگرداننده | محمدعلی نجفی |
ناشر | ناشر فارسی: نشر اندیشه |
تاریخ نشر | تاریخ نشر فارسی: ۱۳۵۸ |
موضوع | اسرار هستی |
کتابشناسی اریش فون دنیکن |
ارابهٔ خدایان (نام اصلی: ارابه های خدایان) (به انگلیسی: Chariots of the Gods) نخستین کتاب اریش فون دنیکن (اریک فون دنیکن)، منتشرشده در سال ۱۹۶۸ است.
دیگر افسانه ها زاییده خیال محض آدمی تلقی نمی شوند. افسانه ها را بیشتر از نظر علمی و با دید فضایی باید بررسی کرد تا از نظرگاه هنر، زیرا افسانه ها باقی مانده وقایع و روابط تاریخی دوردست این سیاره با سایر عوالم سماوی است.
اساس این کتاب بر پایهٔ این فرضیه است که بسیاری از تکنولوژیهای تمدنهای باستانی و ادیان برگرفته از مسافران فضایی هستند که به نام خدایان پذیرفته شدهاند. به عبارت دیگر، کلمه خدایان که در کتاب های باستانی و تورات آمده در واقع موجودات فرازمینی هستند که انسان های آن دوران به آنها خدایان میگفتند. در این کتاب، نویسنده به بررسی آثار و نشانههای باقی مانده از مسافران فضایی در میان آثار تاریخی و باستانی و عهد عتیق میپردازد. ترجمههای مختلفی از این کتاب، با فاصله کمی از انتشار آن، در ایران در سالهای مختلف و توسط ناشران و مترجمان مختلف به چاپ رسیده است.[۱]
این دو نگاره یکی در مورد خطوط نازکا است که در این کتاب، نویسنده نظر می دهد که این خطوط می تواند شبیه خطوط فرودگاه های کنونی باشد. و ستون فلزی در هند که مربوط به هزاران سال پیش است که هیچ گاه زنگ نمی زند. درهرصورت نویسنده کتاب عقیده دارد که این ۲ سازه به دست موجودات فرازمینی ساخته شده است.[۲]
مجموعه اهرام جیزه نام مجموعه اهرام تاریخی ساخته شده در دوران مصر باستان است که در حاشیه شمالی شهر قاهره کنونی واقع شدهاست. هرم بزرگ جیزه یکی از اهرام در مجموعه اهرام جیزه و تنها بازمانده عجایب هفتگانه جهان به شمار میآید.[۲] قدمت اهرام جیزه به دودمان چهارم مصر میرسد که نامهای آنها عبارتند از خوفو، خَفرِع و مَنقُرع. که خوفو بزرگترینشان و یکی از عجایب هفتگانه است.
مساحت جیزه در حدود ۸ کیلومتر است. علاوه بر سه هرم اصلی، چندین هرم کوچکتر، مجسمه ابوالهول و کشتی بزرگ مصری متعلق به ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نیز در منطقه جیزه واقع شدهاست. برخی از پژوهشگران، تاریخ ساخت اهرام را به بیش از ۱۲ هزار سال پیش نسبت میدهند که هنوز منبع موثقی در این مورد یافت نشدهاست.
این هرمها که از حدود سال ۲۵۵۰ پیش از میلاد ساخته شدهاند، با رمز و علم پنهانی ارتباط پیدا کردهاند و نمادهای حکمت ازلی، سرزمین مصر، پایداری ابدی و فنون جادوگری بودند. اهرام جیزه نقطه اوجی در تکامل شیوه معماری مقابر مصر در دوره پادشاهی کهن است که با ساختن مصطبهها، گورهای اولیه مصریان که غالباً آجری یا سنگی بودند، آغاز و با هرم پلکانی زوسر پیشرفت کرد.[۳]
از سال۲۳۰۰ تا۲۷۰۰ قبل از میلاد، ۸۰ هرم در مصر ساخته شد. اولین هرم بزرگ را دومین پادشاه از دودمان سوم فراعنه بنام جوزر بر پا کرد و این سنت تا دودمان هجدهم ادامه یافت. بعد از آن تا بیست و پنجمین فرعون دیگر هرمی ساخته نشد.[۴]
هرم خوفو در ۲۵۶۰ سال قبل از میلاد ساخته شدهاست. این هرم بلندترین بنای ساخته دست بشر از ۴۴۰۰ سال پیش تا سال ۱۸۸۹ بود، زمانیکه برج ایفل با ارتفاع ۳۰۰ متر ساخته شد. محدوده هرم خوفو باندازه ۶ قطعه زمین شهری عظیم میباشد. بیشتر سنگهای بکار رفته در این بنا به بزرگی سنگهای عظیمی هستند که بوسیله کامیون حمل میشوند. سطح خارجی زمختی که ما امروزه از این هرم میبینیم مقبره فرعونی به نام خوفو بوده که درآن زمان پوشیده شده از سنگهای آهک صیقلی و زیبایی بودهاست. فرمانروایان بعدی این سنگهای با ارزش را متعاﻗﺒﺄ برای ساختن بناهای خودشان میدزدیدند. این عمل باعث شد که از ارتفاع هرم ۵ درصد کم شود و به ارتفاع فعلی اش که ۱۳۸ متر است برسد. هرم خوفو دارای سه اتاق دفن اجساد است. اتاق اول محل دفن شاه، اتاق دوم محل دفن ملکه و اتاق سوم که برای رد گم کردن دزدان هرم بودهاست.[۵]
۱. هرم خوفو ۲. هرم خفرع |
با سلام خدمت بازدید کنندگان و خوانندگان وبلاگ کاوشگران
لازم به ذکر است این مطالب درج شده در وبلاگ نظر و نوشته مدیریت و نویسندگان وبلاگ نمی باشد و فعلا جهت آشنایی شما خواننده عزیز با شخصیت ها ، اسامی و اتفاقات می باشد تا به وقت اینکه مدیریت و نویسندگان وبلاگ شروع به نشر مقالات و عقاید خویش کردند دیگر ، خوانندگان این مقالات با تمامی نام ها و اتفاقات مندرج در این مقالات کاملا آشنا باشند. پس لطفا با صبروی ما را در این ضمینه همراهی فرمایید .
با تشکر مدیریت وبلاگ کاوشگران
تَوْرات (به عبری: תּוֹרָה) (تلفظ عبری: توراه)؛ نامی است عبری که به پراهمیتترین نوشتار یهود داده شده و به باور آنان بهوسیله یهوه (خداوند) به موسی وحی شدهاست.
تورات اولین بخش از کتاب «تنخ» بوده و مشتمل بر پنج کتاب میباشد. به همین خاطر، گاه «اسفار پنجگانه» و «کتب پنجگانه موسی» نیز خوانده میشود.
این پنج کتاب، به این نامها معروفند:
تورات | کتب انبیاء | کتوبیم اسفار تورات |
پیدایش |
خروج |
لاویان |
اعداد |
تثنیه |
یهودیان و همچنین مسیحیان و سامریها در طول دورانها، بسیار به تورات حرمت نهادهاند. «کتاب مقدس» مسیحیان، کتاب یهود را با اختلافاتی چند با نام «عهد عتیق»، در خود دارد.
عناوین کتاب عبری از پنج کلمه اول متون مربوطه اخذ شدهاست با این وجود عنوان عبری اعداد از پنجمین کلمه متن مربوطه گرفته شدهاست. تورات به سه دوران تغییر رابطه بین خداوند و مردم اشاره دارد:
یازده فصل اول کتاب پیدایش به «پیدایش» و نظم جهان و تاریخچه ارتباط اولیه بین خداوند و مردم اشاره دارد.
سی و نه فصل بعدی کتاب به عهد خداوند با اجداد عبری، ابراهیم، اسحاق، یعقوب (که به او اسرائیل هم میگویند) و فرزندان یعقوب - بنیاسرائیل - مخصوصا یوسف اشاره دارد. در این فصلها به فرمان خداوند به ابراهیم مبنی بر ترک خانواده و زادگاهش شهر اور و مراجعت وی به سرزمین کنعان و همچنین نحوه مهاجرت بنیاسرائیل به مصر اشاره شدهاست.
چهار کتاب دیگر تورات به داستان موسی اشاره دارند که صدها سال پس از ابراهیم زندگی میکرد. داستان وی در کنار داستان آزادی قوم بنیاسرائیل از بردگی در مصر و عهد مجدد آنان با خداوند در کوه سینا و همچنین سرگردانی آنها در صحرا تا زمان ورود نسلی جدید به سرزمین کنعان اشاره دارد. تورات با مرگ موسی پایان مییابد.
تورات شامل ۶۱۳ فرمان از جانب خداوند است که این فرمانها به «میتس وات» معروفاند و از زمان بردگی در سرزمین مصر تا زمان آزادی در سرزمین کنعان به صورت وحی بر پیامبران نازل شدهاند. این فرامین پایه قانون مذهبی یهودیان (هلاخاء) را تشکیل میدهد. تورات از ۵۴ بخش تشکیل شده که به ترتیب در آیین عبادت یهودیان قرائت میشود و از ابتدای کتاب پیدایش تا انتهای کتاب تثنیه را در بر میگیرد. این قرائت در پایان بخش سکوت مجدداً آغاز میگردد که این بخش را «تورات سیمکات» مینامند.
همه آنچه را که خداوند در صحرای سینا بر موسی وحی کرده دراین کتاب آمدهاست.[۱]
تورات کتاب شریعت یا عهد عتیق نیز نامیده می شود.[۲]
در قرن دوم یا سوم قبل از میلاد تورات به زبان «یونانی کوئیس» ترجمه شد و در طی قرنها بقیه کتاب نیز ترجمه شدند. این ترجمه را سپتانت یا سبعینه مینامند و توسط یهودیان یونانیزبان و سپس مسیحیان بسیار مورد استفاده قرار میگرفتهاست. درنهایت تعدادی متن بسیار مشابه تهیه شد که به هر یک از آنها متنهای مازورتی (TM) میگویند.
مازورتها «حروف صدادار» (با نام «نیکود») را به متن اضافه کردند تا متن اصلی از یکنواختی خارج شود.
برخی از این ملحقات در زبان یونانی به متن اصلی اضافه شده و بقیه هم ترجمههای عبری کتابها و متونی هستند که در متون مازورتی وجود نداشتهاند. کشفیات جدید نشان میدهد که بیشتر مطالعات سپتاجینت منشا عبری دارند درحالیکه دست نوشته کاملی از متون عبری وجود ندارد که سپتاجینت برپایه آن شکل گرفتهاست اما بسیاری از متفکران معتقدند که متون عبری یک «جهش» متن از متن اصلی متون مازورتی را به تصویر میکشند.
همچنین یهودیان ترجمههای آزادی را به زبان آرامی تهیه کردند که آنها را ترجم مینامیدند. سپتاجینت (ترجمه یونانی که توسط الکساندر در مصر و در دوران حکومت تولمائیکها انجام شد ) در مقابل متن مازورتی مورد توجه کمتری قرار گرفت تامتن مازورتی بتوان به عنوان متن اصلی عهد عتیق برای ترجمه به زبانهای غربی عرضاندام کند واین روند از زمان ترجمه کتاب ولگاته توسط جروم تاکنون ادامه یافت. در مسیحیت شرقی هنوز ترجمههایی وجود دارند که متن اصلی آن سپتاجینت بودهاست دربرخی از ترجمههای غربی مدرن از سپتاجینت برای تشریح بخشهایی از متن مازورتی که به نظر میرسید در هنگام نوشتن با غرض ورزی نویسندگان روبرو شده و تحریف شده استفاده میشود همچنین گاهی دراین ترجمهها از متن پیمایش دریای ساکن نیز استفاده شدهاست.
تعدادی از کتب تثنیه مقدس که بخشی از سپتاجینت یونانی هستند اما درکتاب مقدس عبری وجود ندارند را آپوکریفا مینامند. اغلب پروستانهای مدرن آپوکریفا رابه عنوان کتب مقدس در نظر نمیگیرند اگر چه حدود سال ۱۸۲۰ کتب مقدس پروتستان این مطالب را درخود جای داده بودند. با این وجود اغلب مسیحیان ( شامل اعضا کلیسای کاتولیک روم، کلیسای ارتدوکس شرق و کلیساهای ارتدوکس خاور ) آپوکریفا را بخشی از عهد عتیق میدانند. کلیسای کاتولیک روم هفت کتاب از این دسته شامل (کتاب توبیت، کتاب جودیت،مکابیان ۱، مکابیان ۲، خرد سلیمان، کتاب واعظ وکتاب باروخ و همچنین بخشهایی ازکتاب استر وکتاب دانیال را جزء عهد عتیق میداند. کلیساهای ارتدوکس تعدادی کتاب دیگر مانند مکابیان ۳، زبور ۱۵۱-155، اسدراس ۱، اودس، زبور سلیمان و گاهی مکابیان ۴ را در این عهد قرار میدهند.
در کتاب خروج مشخصات دقیق تابوت عهد ذکر شده است. بر اساس دستور خدا، طول آن باید ۲٫۵ کیوبیت، ۱٫۵ کیوبیت عرض و ۱٫۵ کیوبیت ارتفاع داشت (تقریبا ۱۳۱-۷۹-۷۹ سانتیمتر). سپس تابوت باید با طلا روکش میشد و یک لایه تاج طلا بر روی دور آن کشیده میشد. چهار حلقه طلا به پایه تابوت در دو طرف وصل میشد و به وسیله این حلقه ها چوب مخصوص حمل تابوت (شیتیم) به آن متصل میشد. یک درپوش طلا، کاپورت، که با شکل فرشته های چروبیم تزئین شده بود بر روی آن قرار میگرفت. در نهایت یک حجاب (پروشت) بر روی آن قرار میگرفت. (خروج ۲۵)
بعد از اینکه تابوت توسط موسی ساخته شد در ۴۰ سالگی که اسراییلیان در بیابان سرگردان بودند به وسیله آنان حمل میشد. وقتی اسراییلها در محلی مستقر میشدند تابوت در محل خاصی به نام میشکان قرار میگرفت. وقتی اسراییلها به فرماندهی یوشع بن نون به رود اردن رسیدند تابوت در جلوی آنها بود و توسط لاویان حمل میشد. وقتی لاویان به همراه تابوت به رود رسیدند آبها همانگونه که برای موسی خشک شده بود خشک شد. درنبرد اریحا تابوت در جلوی ارتش اسراییل حرکت میکرد. در روز هفتم تابوت هفت بار به دور شهر گردانده شد و هفت بار شیپور نواخته شد و سپس دیوارهای اریحه فروریخت. بعد از شکست در جنگ آی، یوشع بن نون در برابر تابوت به عزاداری پرداخت. وقتی یوشع بن نون قانون را در بین کوه گریزیم و ابال میخواند آنها در دو طرف تابوت ایستاده بودند. تابوت به وسیله یوشع در شیلوه قرار گرفت. ولی وقتی اسراییلیان به جنگ بنیامین در گیباه رفتند تابوت به همراه آنان بود.
در قسمتهای بعدی تابوت عهد در شیلوه در زمان ساموئل در درون میشکان قرار گرفته است. بعد از اینکه اسراییلها در کنعان سکونت گزیدند تابوت در درون میشکان باقی ماند. در زمان الی تابوت عهد از میشکان خارج شد و به همراه ارتش اسراییل در جنگ حاضر بود. در این زمان تابوت به دست فلسطینیان افتاد که بعد از هفت ماه نگهداری آن را به اسراییل پس فرستادند. بعد از اولین شکست در ابن ازر تابوت عهد از شیلوه به میدان جنگ آورده شد که مورد استقبال زیادی قرار گرفت. ولیکن اسراییلیان بار دیگر شکست خوردند و تابوت به دست فلسطینیان افتاد. خبر از دست رفتن تابوت توسط یک خبررسان که خاک بر سر داشت و پیراهن خود را پاره کرده بود به شیلوه برده شد. وقتی الی این خبر را شنید از غصه مرد و عروس او که در این زمان باردار بود نام پسر خود را ایچابود (به معنی خوشبختی از اسراییل دور شده است) نام داد. فلسطینیان تابوت را در چندین محل در کشور خود مستقر کردند و در هر محل بلای شدیدی به آنان نازل شد. در اشداد تابوت در معبد داگون قرار گرفت. در صبح روز بعد مجسمه داگون در حالی که در برابر تابوت سجده کرده بود پیدا شد و بعد از اینکه به جای خود بازگردانده شد دوباره در روز بعد در همین وضعیت یافت شد. مردم اشداد توسط بلای بیماری هموروید عذاب شدند و بلای موش به آنان نازل شد. باران جوشان به مردم گت و اکران نازل شد تا زمانی که تابوت از آنجا خارج شد. بعد از هفت ماه به مشورت جادوگران خود تابوت را دوباره به اسراییل بازگرداندند. تابوت در بت شمیت قرار گرفت. مردان بت شمش از روی کنجکاوی به تابوت نگاه کردند و هفتاد نفر از آنان توسط خداوند کشته شدند. تابوت به فرزندان آبیناداب سپرده شد. در زمان طالوت تابوت در زمان جنگ با فلسطین در دست او بود. ولیکن بر اساس عهد عتیق مردم در زمان طالوت با تابوت مشورت نمیکردند.
در زمان سلطنت داوود او دستور داد که تابوت از کیرجات جریم خارج شود. در راه به اورشلیم اوزاه که در ارابه حمل تابوت بود دست خود را برای دست زدن به تابوت دراز کرد و آنا توسط خدا کشته شد. داوود از ترس خود دستور داد که تابوت به جای اورشلیم به خانه اوبد ادوم در گیتیت برده شود. بعد از اینکه داوود فهمید که خانه ابود ادوم به دلیل حضور تابوت برکت یافته است دستور داد تا تابوت به اورشلیم برده شود. در این زمان داوود که افود را پوشیده بود در برابر تابوت و قدرت خداوند رقصید. این حرکت که در برابر مردم انجام شد باعث شد همسر اول او میشال که دختر طالوت بود از او ناراحت شود. در اورشلیم داوود دستور داد که تابوت در میشکان قرار گیرد. لاویان به عنوان مسئول تابوت قرار گرفتند. داوود تصمیم داشت محلی دائمی برای تابوت بسازد که خدا به او دستور داد صبر کند. تابوت در زمان جنگ با رباه به همراه ارتش اسراییل بود. وقتی که داوود به دلیل توطئه از اورشلیم فرار کرد تابوت به همراه او بود تا زمانی که به زدیک کاهن دستور داد آن را دوباره به اورشلیم بازگرداند.
وقتی به دستور سلیمان ابیاتر از کاهن بودن به دلیل توطئه بر ضد داوود اخراج شد زندگی او به دلیل اینکه تابوت را حمل کرده بود مورد بخشش سلیمان قرار گرفت. سلیمان در برابر تابوت عهد به پرستش خداوند میپرداخت و در رویا خدا به او وعده حکمت بسیار داد. در زمان ساخت معبد سلیمان اتاق خاصی به نام قدس الاقداس تهیه شد که محل قرار گرفتن تابوت باشد. وقتی بنای معبد تکمیل شد تابوت به همراه ده فرمان در این اتاق قرار گرفت. وقتی کاهنان تابوت را در محل آن قرار دادند و از معبد خارج شدند ابری معبد را فراگرفت زیرا ابهت خداوند آن معبد را پر کرده بود. وقتی سلیمان با دختر فرعون ازدواج کرد او را در خانه ای بیرون از اورشلیم قرار داد تا معبد آلوده نشود.
در سال ۵۹۷ قبل از میلاد بابلیان معبد اورشلیم را نابود کردند. در کتاب عزرا ذکر شده است که بابلیان تابوت را به همراه خود بردند. در نوشته های ربیها در مورد سرنوشت تابوت اختلاف نظر وجود دارد. بعضی اعتقاد دارند که به بابل برده شد ، ولیکن بعضی دیگر اعتقاد دارند که تابوت مخفی شده بود.
در عهد جدید چندین بار به تابوت عهد اشاره شده است. در نامه به عبریان و در کتاب مکاشفات یوحنا به تابوت عهد اشاره شده است. در این کتاب اشاره شده است که تابوت عهد حاوی ظرف طلا حاوی من، عصای هارون و لوحهای ده فرمان بود. در مکاشفات ۱۱:۱۹ پیامبر میبیند که بهشت باز شده است و تابوت در معبد خدا در بهشت قرار دارد. بعضی مسیحیان خصوصا کاتولیکها اعتقاد دارند که تابوت عهد معادل مریم مادر عیسی است زیرا او عیسی را در خود حمل کرد.
در سوره بقره آیه ۲۴۸ اشاره شده است که در زمان طالوت خدا دوباره تابوت عهد را به اسراییل باز گرداند که سکینه (شکینا) در آن وجود داشت و باقیمانده خاندان موسی و هارون در آن بود و فرشتگان آن را حمل میکردند.
تابوت عهد یا صندوق عهد (به عبری: אָרוֹן הָבְּרִית) (یا Aron Ha-berit) صندوقی است که در عهد عتیق در کتاب خروج توضیح داده شده است و حاوی دو لوح سنگی بود که ده فرمان خدا به موسی بر روی آن نوشته شده بود. بر اساس توضیحات دیگر در کتاب خروج، کتاب اعداد و نامه به عبریان تابوت علاوه بر ده فرمان دارای عصای هارون، یک شیشه من (غذایی که خدا برای عبریان فرستاد) و نسخه اصلی تورات که توسط موسی نوشته شده است بود. ولیکن اولین کتاب پادشاهان میگوید که در زمان سلیمان تابوت عهد فقط دارای ده فرمانبر روی دو لوح سنگی بود. بر اساس کتاب خروج تابوت به دستور و راهنمایی خدا توسط موسی ساخته شد. این دستورات را موسی در طور سینا دریافت کرد. بر اساس عهد عتیق خدا از بین دو چروبیم که بر روی تابوت بود با موسی صحبت میکرد. بر اساس نوشته عهد عتیق یکسال بعد از اینکه عبریان از مصر خارج شدند تابوت عهد توسط موسی و بر اساس دستور خدا ساخته شد. از این زمان به بعد و بعد از روکش شدن آن با طلا این صندوق توسط لاویان (قومی که برای روحانی بودن در نظر گرفته شده بودند) حمل میشد. این صندوق در جنگهای اسراییل همراه آنها بود. وقتی تابوت عهد توسط لاویان به رود اردن نزدیک شد، آبها همانگونه که برای موسی باز شده بودند باز شدند و اجازه عبور ارتش اسراییل را دادند. دیوارهای اریحا بعد از اینکه تابوت عهد در کنار آن گردانده شد و شیپور دمیده شد فروریخت. در هنگام حمل تابوت عهد همیشه به وسیله حجابی از پوست حیوان و پارچه آبی مخفی میشد تا هیچکس به آن نگاه نکند. در متون تاریخی اشاره ای به تابوت عهد نشده است. بعضی مسیحیان مانند مسیحیان کاتولیک و مسیحیان ارتدوکس اعتقاد دارند که مریم مادر عیسی مانند تابوت عهد بود زیرا او عیسی را در خود حمل کرد.
اریش آنتون پاول فون دنیکن[۱] (به آلمانی: Erich Anton Paul von Däniken) نویسنده سوئیسی کتابهای نظریات فضانوردی باستانی و زیست فرازمینی است.
اولین اثر فون دنیکن ارابه خدایان بود که پرفروشترین کتاب در آلمان و آمریکا بود و بعدها در ۳۸ کشور دیگر نیز چاپ این کتاب با استقبال فراوانی روبرو شد. نظریات وی در این کتاب باعث شد تا وی را پدر نظریات فضانوردی باستانی لقب بدهند.
او ۲۶ کتاب مختلف نوشتهاست که به ۲۰ زبان زنده دنیا ترجمه شدهاست و حدود ۶۰ میلیون جلد از آنها در سراسر جهان بفروش رفتهاست.
اریش فون دنیکن در ۱۴ آوریل ۱۹۳۵ در شهر زوفینگن سوئیس متولد شد. او فارغالتحصیل کالج اس تی مایکل در فریبورگ است. در سال ۱۹۶۰ با الیزابت اسکاجا ازدواج کرد و حاصل این ازدواج کورنلیا (زاده ۱۹۶۳) تنها فرزند این زوج می باشد.[۲] او در نوجوانیش شاهد فرود اضطراری یک بمب افکن آمریکایی در طی جنگ جهانی دوم در نزدیکی منزل پدرش بود. سربازان یک یک بدون نقاب و با نقاب از لاشه آن پایین میآمدند و اینگونه جرقه فرود خدایان در ذهن پرکار او کلید خورد. او پس از نخستین و دومین کتابش «خدایان آن سوی فضا» مورد اعتراض و فشار شدید کلیساهای کاتولیکی قرار گرفت. او به ناگهان بسیاری از باورهای مسیحیان متعصب را کفر خواند و گفت خداوند بسیار برتر از آنست که پسری داشته باشد. او میگوید این اعتقاد احمقانهترین فلسفهای است که در حیطه خداشناسی مطرح شدهاست. وی تاوان سختی برای عدم پذیرش اعتقادات متعصبانه کاتولیکی پرداخت کرد؛ اما هرگز تسلیم نشد.
فون دنیکن آنقدر به کشف اسرار فضا علاقه داشت که از همان نوجوانی همیشه درباره فضانوردی، بشقابپرندهها و موجودات هوشمند فرازمینی صحبت مینمود. همین علاقه شدید باعث شد مدیر یک اردوگاه کار جوانان که او در آنجا سرپرست یک گروه بود از وی شکایت کند و دادگاه نیز وی را به ۴ ماه حبس تعلیقی محکوم نمود. پس از آن پدرش او را از مدرسه بیرون آورد و برای کار به هتلی در سوئیس فرستاد. دنیکن با پول مختصری که پسانداز کرده بود به مصر سفر کرد تا بلکه برای هزاران پرسش بیپاسخش جوابی بیابد. او پس از مدتی به سوئیس بازگشت و در پی اتهام به کلاهبرداری دوباره روانه زندان شد.[۳]
آثار
ارابه خدایان (۱۹۶۸)
بازگشت به ستارگان (۱۹۶۸)
خدایان آن سوی فضا (۱۹۷۰)
طلای خدایان (۱۹۷۲)
در جستجوی خدایان باستان (۱۹۷۳)
معجزههای خدایان (۱۹۷۴)
برابر با شواهد موجود (۱۹۷۷)
نشانههای خدایان (۱۹۷۹)
گذرگاه خدایان (۱۹۸۱)
خدایان و طرح با شکوه آنها (۱۹۸۲)
چشمان ابوالهول (۱۹۹۶)
بازگشت خدایان (۱۹۹۷)
فرود خدایان (۱۹۹۸)
اودیسه خدایان (۲۰۰۰)
خدایان فضانورد (۲۰۰۱)
تاریخ نادرست است (۲۰۰۹)